Episode 75

75: Αναμνήσεις παιδικής ηλικίας

00:00:00
/
00:33:29

16 June 2022

33 mins 29 secs

Your Hosts

About this Episode

Η Μαριλένα και ο Δημήτρης αναπωλούν τα παιδικά τους χρόνια και θυμούνται αστείες, ντροπιαστικές ή παράξενες ιστορίες!

Σημειώσεις επεισοδίου (show notes)

Απομαγνητοφώνηση

Δημήτρης:
[0:17] Γεια σας φίλοι και φίλες του Easy Greek podcast, του podcast που σας μαθαίνει ελληνικά με αυθεντικούς, καθημερινούς διαλόγους. Είμαι ο Δημήτρης και είμαι με την υπέροχη...

Μαριλένα:
[0:30] Μαριλένα.

Δημήτρης:
[0:32] Γιατί είπες το «Μαριλένα»...; Γιατί είχαμε ένα μικρό τσακωμό πριν ξεκινήσουμε το podcast.

Μαριλένα:
[0:39] Και αυτό και γιατί έχει πάρα πολλή ζέστη και ναι, νιώθω λίγο περίεργα αυτή τη στιγμή, Αχ αλλά εντάξει. Έχει έρθει το καλοκαίρι παιδιά εδώ στην Ελλάδα λίγο πιο γρήγορα και άγρια απ' ό,τι το περιμέναμε οπότε... Ναι, δεν είμαι πολύ στα κέφια μου γιατί απλά λιώνω από ζέστη και από τα νεύρα μου με τον Δημήτρη. Το πρώτο δεν θα περάσει, το δεύτερο ελπίζω να περάσει στη διάρκεια του podcast. Καλωσορίσατε.

Δημήτρης:
[1:08] Είχαμε την πρώτη μας πυρκαγιά στην Αθήνα οπότε αυτό είναι πια... Όταν έχουμε την πρώτη μας πυρκαργιά... - πυρκαργιά, ναι - πυρκαγιά, ξέρουμε ότι ξεκίνησε το καλοκαίρι, είναι σαν τα χελιδόνια για την άνοιξη. Μόνο σ' ένα post-apocalyptic, μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον. Μιλώντας για μετα-αποκαλυπτικό ή, όπως θα ήθελα να λέγεται στα ελληνικά, μεθαποκαλυπτικό γιατί αυτό το μεθ- αντί για μετά σε κάποιες λέξεις χρησιμοποιείται, όπως το... (Μεθαύριο) Ακριβώς, μπράβο Μαριλού...

Μαριλένα:
[1:39] Ε; Μεθεπόμενο.

Δημήτρης:
[1:41] Θα το προτείνω στον Μπαμπινιώτη, θα του στείλω email. Οι τσούχτρες, έχουμε παντού τσούχτρες.

Μαριλένα:
[1:49] Ναι και είναι κάτι με το οποίο εγώ ασχολούμαι κάθε μέρα, τσεκάρω τον χάρτη να δω σε ποιες θάλασσες σήμερα εμφανίζονται οι τσούχτρες, κάνουν έτσι την επίσημη εμφάνισή τους, γιατί είναι κάτι το οποίο εμένα προσωπικά ως Μαριλένα και το εξηγούσα στον Δημήτρη πρόσφατα με φρικάρει πάρα πολύ το να δω τσούχτρα πέρα απ' ότι φοβάμαι γιατί οι συγκεκριμένες, λέει, είναι πολύ τοξικές και δηλητηριώδεις και αν σε τσιμπήσουν έχεις θέμα, μπορείς να πάθεις διάφορα παράξενα πράγματα, οπότε δεν μπορούμε να βάζουμε και τον Σταύρο στη θάλασσα αλλά όπως έλεγα και στον Δημήτρη όταν τις βλέπω με πιάνει δέος, είναι τόσο - δεν ξέρω αν θα το πω σωστά, Δημήτρη, διόρθωσέ με αν κάνω λάθος - προϊστορική μορφή που έχει επιβιώσει.

Δημήτρης:
[2:40] Ζωής, ναι.

Μαριλένα:
[2:41] Χειρότερη απ' την κατσαρίδα και νιώθω ότι έχει και κάτι το εξωγήινο σαν να έχει έρθει από κάπου αλλού, ότι δεν ανήκει σε αυτό τον πλανήτη και όλα αυτά τα περίεργα φιλοσοφικά μου και υπαρξιακά μου με το που δω τσούχτρα αμέσως ενεργοποιούνται, Δημήτρη. Και χθες κάναμε μία βόλτα δίπλα στη θάλασσα η οποία ήτανε γεμάτη, παιδιά, εκατοντάδες μωρά, μαμάδες, γιαγιάδες τσούχτρες, οικογένειες. Ήτανε φρίκη, φρίκη πραγματικά. Ελπίζω να φύγουνε γρήγορα, βέβαια όπως στρώνεις κοιμάσαι, όπως λέμε στην Ελλάδα, οπότε διάβαζα σήμερα, Δημήτρη, ότι πέρυσι, λέει, θανατώσαν κάτι εκατοντάδες θαλάσσιες χελώνες γιατί μπλέκονται στα δίχτυα των ψαράδων, οπότε πάρτε τις τσούχτρες.

Δημήτρης:
[3:25] Θανατώσαν εκατοντάδες θαλάσσιες χελώνες;

Μαριλένα:
[3:28] Ναι, κάπου το διάβαζα σήμερα αυτό.

Δημήτρης:
[3:30] Τι εννοείς;

Μαριλένα:
[3:32] Καταλαβαίνεις. Αν όχι εκατοντάδες, δεκάδες, εντάξει...

Δημήτρης:
[3:35] Μπλέχτηκαν στα δίχτυα και τις θανάτωσαν επειδή (Ναι) είχαν ήδη μπλεχτεί στα δίχτυα ή τις είδανε και τις σκοτώναν επειδή...

Μαριλένα:
[3:44] Όχι, νομίζω επειδή είχαν ήδη για να μην ξαναμπλεχτούνε, κάτι τέτοιο. Ναι, γιατί...

Δημήτρης:
[3:49] Να μου στείλεις αυτό το άρθρο γιατί θέλω να νιώσω στο πετσί μου την παρακμή μας σαν είδος.

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Episode Comments